Deze map bevat kunstwerken die ik gemaakt heb n.a.v. indrukken op een reis door Engeland en Schotland, o.a. de Schotse Hooglanden, langs de kust, Engelse- en Schotse tuinen.

uit 2020 tot 2023 (klik op de afbeelding om het werk groter te bekijken)
stuur een bericht naar de kunstenaar

Astilbe chinensis 2

2023

Aan de noord-westkust van Schotland  ligt de Inverewe Garden, waar ik deze Astilbe Chinensis tegenkwam. Het geslacht Astilbe komt oorspronkelijk uit Azië, maar al snel kreeg het geslacht ook in andere delen van de wereld bekendheid en werden er allerlei kruisingen gekweekt. Deze Chinese Astilbe 'Milk and Honey' bloeit in augustus en heeft elegante pluizige witte bloesems, boven aantrekkelijk glanzend brons getint blad

Loch Ailort 9

2023

Aan de kust van Loch Ailort in de zuidelijke Hooglanden van Schotland kan je zien dat de golven flink hebben huisgehouden in deze zee-arm. In de monding ligt het eiland Eilean nan Gobhar, dat  beroemd is wegens twee verglaasde forten. Deze forten vertonen de bijzonderheid dat de rotsblokken waaruit ze zijn opgebouwd, door de toepassing van intense hitte versmolten zijn, zodat ze stevig aan elkaar zijn gelijmd. Vaak zijn stukken steen omhuld met een glasachtige, email-achtige laag. Maar de muren worden er niet perse sterker van. Het is onwaarschijnlijk dat gevechtsschade de oorzaak is, aangezien de muren blootgesteld moeten zijn aan zorgvuldig onderhouden vuren, die heet genoeg waren om verglazing te laten plaats vinden.Tegenwoordig leggen deskundigen verglaasde forten uit als het product van opzettelijke vernietiging, als een daad van rituele sluiting na de verovering van de locatie door een vijandelijke strijdmacht.

Fulford, Lockerbie 4

2023

We zijn hier in Dumfries and Galloway, in het zuidwesten van Schotland, in de buurt van Lockerbie. Het heeft een hele nacht en dag geregend, waardoor diverse wegen helemaal onder water staan. Wij moesten daar wel doorheen rijden, maar dat had tot gevolg dat onze autoband ernstig lek gestoken werd door de scherpe punt van een afgebroken boomtak. Gelukkig wist een vrachtwagenchauffeur die daar (in the middle of nowhere) woonde, ons aan een nieuwe band te helpen! Lockerbie is bekend geworden door Pan Am-vlucht 103: een Boeing 747 die, onderweg van Frankfurt naar New York zojuist een tussenlanding had gemaakt in Londen. Even na 7 uur 's avonds verdween het vliegtuig van de radar. Het vloog op dat moment op 10 kilometer hoogte en werd door een explosie in het bagageruim uiteen gereten. Een brandende vleugel kwam neer in een woonwijk van Lockerbie. Alle 259 inzittenden en 11 mensen in het dorp kwamen om het leven. Wat stelt dan een tak in je autoband nog voor…..

Cairngorms 12

2023

De Cairngorm Mountains in de Schotse Hooglanden hebben een uniek karakter. Het bergmassief bestaat uit een groot granieten plateau met relatief hoge dalen en oude bossen op de lagere flanken. Het klimaat, landschap en de ecologische omstandigheden op het door stormen geteisterde plateau zijn te vergelijken met die in het Noordpoolgebied. Je vindt er een toendra-achtig landschap met arctische en subarctische flora en fauna. Dit bergmassief heeft de meeste bergtoppen van heel Schotland. Vier ervan liggen boven de 1220 meter. De Cairn Gorm zelf, waarnaar het hele gebergte genoemd is, is 1245 m hoog, in het Gaelic betekent dit ‘blauwe rotstop’.

Big Sand Gairloch 4

2023

Een strook strand bij Gairloch in Schotland. Bij eb vormen de sporen die het terugtrekkende water achterlaat, dit lijnenspel. Dit gebied is sinds de 15e eeuw in het bezit van de Mackenzies van Gairloch. De Mackenzies waren clanleiders in de traditionele zin van het woord en stonden bekend om hun betrokkenheid bij hun pachters. In de 19e eeuw weigerde Sir Hector Mackenzie om ook maar één pachter uit te zetten tijdens z.g. Highland Clearances, ondanks het feit dat het landgoed met verlies draaide. In die tijd werd de bevolking door de feodale landheren gedwongen hun land te verlaten omdat de clanheren ontdekt hadden dat er met een nieuwe - op schapen gebaseerde - landbouw meer geld te verdienen viel. Veel uitgezette Highlanders uit andere gemeenschappen  zochten hun toevlucht in Gairloch,  waardoor het uitgroeide tot een bloeiende gemeenschap, wat het tot op de dag van vandaag gebleven is. De Mackenzies waren ook enthousiaste tuinders. Door de warme golfstroom heerst hier een mild microklimaat en is er een breed scala aan flora en fauna. Nazaat Osgood Mackenzie creëerde in het nabijgelegen Poolewe de beroemde Inverewe Garden.

Applecross Bay 1

2022

Bij het vallen van de avond zien we de wolken boven de kust van Applecross rood kleuren. Hoe zou deze plek ontstaan zijn? Het gebied in en rond Applecross wordt verondersteld een van de vroegst bewoonde gebieden te zijn van Schotland. Het gehucht Sand, aan de kust, is een belangrijke archeologische vindplaats. Historisch gezien is Applecross verbonden met St. Máelrubai, een Ierse monnik, die in 671 naar de Britse eilanden was gekomen om een abdij te stichten in toen Pictisch gebied. Hij noemt de nederzetting Aporcrosan (Pictisch: samenloop van de rivier de Crossan).  St. Máelrubai was de eerste abt van de abdij, hij werd 80 jaar oud. Veel kerken op Skye en in Noord-Schotland zijn gewijd aan deze heilige, bijvoorbeeld de kerk op het heilige eiland Isle Maree (in het Gaelic: Eilean Maolruibhe).

Applecross 2

2022

Aan de Noord-Westkant van de Highlands in Schotland komen we aan bij een bij een klein strandje vlak voor Applecross. Pas sinds 1975 kan men Applecross via een kronkelende kustweg bereiken, maar tot begin 20e eeuw was dat alleen mogelijk via de zee of via een van de meest verraderlijke bergpassen van Schotland: Beaalach na Ba (pad van het vee). Deze bergpas ligt op 626 meter hoogte naast de 792 meter hoge berg Sgurr a' Chaorachain en vormt voor veel automobilisten en motorrijders een uitdaging. De Applecross Inn, een van de gebouwen in een rijtje woningen aan de kust, is dan vaak de eindbestemming. De naam Applecross geldt trouwens voor het gehele schiereiland met meerdere nederzettingen. In feite  heet het hier Shore Street en lokaal spreken ze slechts van The Street.

Haltwhistle 15

2022

De Hadriaaanse muur in Schotland werd gebouwd door legionairs. Het westelijk deel (46 km) was 3m breed en werd aanvankelijk opgebouwd uit plaggen, aarde en hout. Dat werd later vervangen door een stenen muur. Het oostelijk deel (73 km) werd bij aanvang al in steen gebouwd. De stenen werden gewonnen in nabij gelegen groeven en werden grof bewerkt. Later gebouwde delen van de muur waren  ongeveer 2,3m breed. De hoogte was vermoedelijk tussen de 3,6 en 5m. Op vaste afstanden lagen 80 kleinere forten of ‘mijlkastelen’. Tussen deze mijlkastelen, die ongeveer een Romeinse mijl, + 1,5 km, uit elkaar lagen en een poort hadden, werden bovendien nog twee wachttorens gebouwd. Vermoedelijk deden de poorten in de muur dienst als douaneposten, om zo de handel te kunnen controleren. Pas in tweede instantie, enkele jaren na aanvang van de bouw, werd een 15-tal grotere forten langs de muur gebouwd, die met elkaar verbonden waren door een Romeinse weg.

Haltwhistle 11

2022

We zijn hier in de buurt van de 119 km lange Muur van Hadrianus in Schotland, die gebouwd werd onder het regime van Hadrianus, keizer van Rome van 117 tot 138 na Chr. De keizer wilde overal in het rijk persoonlijk zijn militaire apparaat inspecteren en de provincies zelf leren kennen. Daarom reisde hij sinds  het jaar 121 door het hele Romeinse Rijk. De muur vormde ook de noordelijke grens van het Rijk en was een van de best bewaakte grenzen. Aan de noordkant had de muur een 6m brede glooiing, en een minimaal 2m diepe en 8,5m brede gracht. Bovendien een berm voorzien van puntige staken, die tussen 2,5 en 6m breed was. Nu maken de wolken het landschap wonderschoon, maar de dag hierna dachten we daar anders over! Door heftige regenbuien waren de landerijen overstroomd, traden riviertjes buiten hun oevers en spoelden samen met scherpe stenen over de weg! Met een desastreus gevolg voor een van onze autobanden!

Applecross-Formatie 3

2020

Ondiepe tropische zeeën zijn de ideale kweekplaats voor calciumcarbonaat, dat op de zeebodem bezinkt vanuit de resten van organismen die bij voldoende zonlicht in het warme water leven, zoals koraal, algen en schelpen. Deze kalkresten worden door sterke stromingen en golven op natuurlijke wijze gemalen en het overgebleven zand wordt afgezet op de zeebodem. Het duurt duizenden tot miljoenen jaren voordat uit deze afzettingen kalksteen wordt gevormd. Dit komt doordat het sediment verdicht moet worden door de druk van afzettingen erbovenop. In dit gebied in Schotland is door de vegetatie en het vocht op de kalkachtig grond een sponsachtig moerasgebied ontstaan. Kleine beekjes voeren het water af naar de zee. Langs de randen van zo’n beekje druipt het kalkrijke water omlaag en vormt hier in de loop der jaren een miniatuur- landschap van kleine stalactieten